Czym jest satanizm ?
Powiedzmy sobie wprost, termin „satanizm” wciąż budzi niechęć pomieszaną z przerażeniem. Wynika to z obiegowej opinii na temat ludzi, którzy rzekomo wyznają idee satanistyczne, a którzy w rzeczywistości z prawdziwym satanizmem nie mają wiele wspólnego. Mam tu na myśli oczywiście tzw. „satanistów podwórkowych”, którzy najczęściej pod wpływem muzyki blackmetalowej wycinają pentagramy na ławkach, przewracają krzyże na cmentarzach i odnoszą się z niechęcią i brakiem szacunku do Kościoła Katolickiego. Taka głośna grupa wystawia bardzo złe świadectwo satanizmowi, który, gdy odrzeć go z mrocznych, mitologicznych elementów, pewnie niejednemu „normalnemu” człowiekowi wydałby się poglądem jeśli nie słusznym, to chociaż niegroźnym i spójnym.
Chociaż istnieje wiele typów satanizmu, wszystkie łączy jedno – kult człowieka, jako jednostki mającej prawo do decydowania o swoim postępowaniu. To pociąga za sobą nie tylko skrajny indywidualizm i egoizm, ale także wolność od narzucanych moralności.
Czy więc satanizm można nazwać religią? To zależy. Najbliżej myślenia religijnego jest satanizm teistyczny, który Szatana uważa za bóstwo, realną istotę, a co za tym idzie – obiekt kultu. Przykładem tego typu podejścia jest Świątynia Seta, która utożsamia Szatana z egipskim bóstwem – Setem. Teistyczne podejście powoduje, że satanizm niewiele różni się od innych religii, zmienia się tylko, oczywiście w przenośni, stronę barykady.
Inne podejście proponuje satanizm filozoficzny, którego główne podwaliny położył Anton Szandor LaVey, który w wydanej w 1969 roku „Biblii Szatana” przestawił swoją wizję satanizmu (bowiem sam termin jest dużo starszy, pochodzi ze starożytnej Palestyny i oznaczał tyle co „podważanie treści biblijnych”) i proklamował założenie Kościoła Szatana, na czele którego sam stanął. W myśl tej idei Szatan to tylko symbol indywidualności, samodzielnego myślenia i zadawania niewygodnych pytań. Symbol o tyle nośny, że bardzo rozpowszechniony w naszej cywilizacji. Magia (która występuje w niemal wszystkich odłamach satanizmu) nie jest traktowana tu jako coś „nie z naszego świata”, ale jako prawa natury lub siła psychiczna, która wciąż pozostaje poza zasięgiem nauk przyrodniczych czy psychologii.
Satanizm należało by więc nazwać raczej „ruchem umysłowym” niźli religią czy ideologią. Nie jest on z samej swej natury zły, a za wyciągane z niego konsekwencję i czyny (zwłaszcza osób nieletnich i nieprzygotowanych teoretyczno-filozoficznie) trudno obarczać go winą.
Źródła:
http://www.psychomanipulacja.pl/tem/satanizm.htm
http://satanizm.wordpress.com/2007/03/16/wstep-do-satanizmu/